Historia Pępka

Działalność pomocowa w ramach Fundacji ETOH jest realizowana przez Ośrodek Profilaktyki i Pomocy Psychologicznej dla Dzieci i Młodzieży „Pępek”, który został założony w 1994 roku. Ośrodek mieści się przy ulicy Hożej 41 w Warszawie, w dzielnicy Warszawa-Śródmieście. Od początku istnienia, misją ośrodka jest szeroko pojęta pomoc rodzinom borykającym się z problemem uzależnienia od alkoholu, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci.

W latach 90-tych, gdy powstawało wiele placówek pomocowych, Ośrodek „Pępek” miał za zadanie stać się wyjątkowym miejscem w centrum Warszawy, oferującym możliwość rozmowy o trudnych, często wstydliwych i niezrozumiałych problemach. Problem pijącego rodzica stanowi ogromne wyzwanie dla każdego dziecka.

Inicjatorem powstania Ośrodka był prof. Jerzy Mellibruda, znany z zaangażowania w profilaktykę uzależnień, dyrektor Instytutu Psychologii Zdrowia i Prezes Zarządu Fundacji ETOH. Wspólnie z Agnieszką Łypacewicz, autorką programu profilaktycznego "II Elementarz czyli Program Siedmiu Kroków", oraz Andrzejem Podlewskim, ówczesnym dyrektorem Fundacji ETOH, przyczynił się do jego powstania w 1994 roku. Początkowo Ośrodek zapraszał dzieci i młodzież do wspólnego odrabiania lekcji, nadrabiania zaległości szkolnych, spożywania ciepłych posiłków i prowadzenia rozmów. Szybko zauważono, że oprócz tych działań, młodzi ludzie potrzebują bezpieczeństwa, stałego wsparcia, rozmów psychologicznych i zmian w swoim życiu. Przez ostatnie 30 lat nasza praca ewoluowała od świetlicy opiekuńczo-wychowawczej do specjalistycznej placówki. Od początku prowadzimy zajęcia socjoterapeutyczne, które z roku na rok są dostosowywane do potrzeb naszych podopiecznych. Każdy z młodych klientów może skorzystać z indywidualnej pomocy po dokładnej analizie sytuacji rodzinnej. Do naszych działań włączyliśmy również rodziców, którzy w ramach grupy dla rodziców lub spotkań indywidualnych zdobywają nowe umiejętności społeczne, wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej dzieci i młodzieży oraz uczą się rozumienia i towarzyszenia dzieciom w procesie zdrowienia.

W rodzinach z problemem uzależnienia od alkoholu i przemocy obserwuje się deficyty w funkcjonowaniu systemu rodzinnego, które mogą prowadzić do zachowań ryzykownych wśród dzieci i młodzieży. W konsekwencji, członkowie rodziny doświadczają trudności w budowaniu relacji i więzi, rozwiązywaniu trudnych sytuacji, określaniu granic psychologicznych oraz mają błędne przekonania o pełnieniu ról rodzinnych.

Naszym założeniem jest Zintegrowany model pomocy dziecku i rodzinie. Jesteśmy otwarci na dialog z rodzicami i szukamy razem z nimi nowych rozwiązań. Naszym celem jest pomoc dzieciom w funkcjonowaniu w bezpiecznym otoczeniu rodziny, scalaniu i integrowaniu jej członków.

Życzliwe podejście naszych terapeutów, zrozumienie problematyki uzależnień i zachowań ryzykownych dzieci i młodzieży, umożliwia nam skuteczne podejmowanie zadań w zakresie pomocy pedagogiczno-psychologicznej rodzinom z problemem alkoholowym.

Nasza aktualna misja obejmuje:

  • Opiekę pedagogiczno-psychologiczną nad dziećmi z rodzin z problemem alkoholowym, realizowaną poprzez indywidualne spotkania z terapeutą, grupowe zajęcia socjoterapeutyczne, ogólnorozwojowe i wyrównawcze.
  • Realizację programu profilaktyki alkoholowej w ramach grup rozwojowych i socjoterapeutycznych.
  • Edukację pedagogiczno-psychologiczną rozwijającą podstawowe umiejętności psychologiczne.
  • Systematyczną współpracę ze szkołami, ośrodkami pomocy społecznej, kuratoriami oświaty, sądami oraz innymi organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz rodziny.
  • Pracę pedagogiczną z rodzicami dzieci uczestniczących w zajęciach.

Adresatami naszego projektu są:

  • Dzieci i młodzież w wieku 4-23 lata wychowujące się w rodzinach z problemem alkoholowym i przemocy, z grup ryzyka, wykazujące niepokojące sygnały takie jak problemy szkolne, trudności w relacjach z rówieśnikami, zaburzenia zachowania i emocjonalne, zaburzenia odżywiania, niestabilną samoocenę, zaburzenia kontroli impulsów.
  • Rodzice lub opiekunowie z grup ryzyka, borykający się z problemami uzależnienia,  przemocy, mający niskie kompetencje rodzicielskie, nieradzący sobie z wychowywaniem dzieci lub znajdujący się w sytuacji kryzysu.

 

WSZYSTKIE DZIAŁANIA REALIZOWANE SĄ ZE ŚRODKÓW M.ST WARSZAWY

POMOC JEST NIEODPŁATNA

 

Jak widzą nas inni:

Poprosiliśmy grupę rodziców oraz młodzieży o ocenę opisową, na ile zajęcia spełniały ich oczekiwania i jakie wnioski wyciągnęli ze współpracy z naszą placówką. Przedstawiamy kilka wypowiedzi rodziców oraz młodzieży, które pokazują, jak istotne są nasze oddziaływania.

Rodzice/opiekunowie:

"Grupa dawała mi wsparcie i siłę. Na spotkaniach miałam możliwość przegadania bieżących problemów z grupą, zrozumienia ich i refleksji. Często uzyskiwałam odpowiedzi na to, jak sobie radzić z danymi problemami. Grupę z czasem zaczęłam traktować jak wspólnotę, a każda z osób stała się dla mnie bliska. Uważam, że to bardzo cenne doświadczenie, ponieważ rodzice mają możliwość poznania problemu od strony merytorycznej i szukania rozwiązania. Rodzice nie zostają z tym sami, otrzymują wsparcie i zrozumienie. Poznają siebie, swoje ograniczenia i mechanizmy działania. Grupa jest wartością dodaną, bo przychodząc z problemem dotyczącym dziecka, zaczynają pracować nad sobą, rozwijając i ulepszając swoje życie."

"Z Pępkiem' jestem związana od paru lat. Ośrodek odegrał istotną i pozytywną rolę w moim i mojej córki życiu. Spotkania grupy dla rodziców dzieci nastolatków są niezwykle ważne. Oprócz pracy specjalisty nad dzieckiem, rodzic otrzymuje dawkę wiedzy na temat tego, jak pomóc, wychowywać i podejść do problemów. Podczas spotkań zawiązują się fantastyczne relacje, które stanowią wielkie wsparcie w trudnych chwilach. Nie wyobrażam sobie pracy nad dzieckiem bez świadomego rodzica. Grupy muszą istnieć, bo tylko przy pełnym zaangażowaniu stron jest możliwa droga do zmiany."

"Pępek to miejsce, w którym panuje przyjazna i rodzinna atmosfera, a przede wszystkim jest tam drugi człowiek, który zawsze nas wysłucha. Trafiłam do ośrodka w bardzo trudnym dla mnie i moich dzieci momencie życia. Terapia, którą tam odbywaliśmy, dała nam przede wszystkim poczucie spokoju i siłę do radzenia sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nami współczesny świat. Kiedy trafiłam do Pępka, byłam jak spłoszone zwierzę, bojące się kolejnego dnia, a dziś jestem lwem, walczącym o siebie i swoje potomstwo. Czas, który spędziłam w tym ośrodku, to najlepiej spożytkowany czas w moim życiu."

"Dla mnie Pępek jest jak respirator. Spotkania z terapeutą są jak kuracja tlenowa, kiedy człowiekowi brakuje sił, żeby oddychać pełną piersią. Spokojny i stanowczy głos terapeuty przywraca poczucie bezpieczeństwa, daje możliwość dystansu i uwolnienia stresu. Gdy w życiu wszystko staje na głowie, a ci, którzy mieli być najbliżsi i najważniejsi, niszczą naszą wiarę w to, że jeszcze kiedyś będzie dobrze, Pępek staje się ostoją. Staje się podwaliną, by zrobić krok w nową, lepszą rzeczywistość."

"Dla mnie Pępek to miejsce, w którym jest przyjazna i rodzinna atmosfera, a przede wszystkim drugi człowiek, który zawsze nas wysłucha. Trafiłam do ośrodka w bardzo trudnym dla mnie i moich dzieci momencie życia. Terapia, którą tam odbywaliśmy, dała nam przede wszystkim poczucie spokoju i siłę do radzenia sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nami współczesny świat. Kiedy trafiłam do Pępka, byłam jak spłoszone zwierzę, bojące się kolejnego dnia, a dziś jestem lwem, walczącym o siebie i swoje potomstwo. Czas, który spędziłam w tym ośrodku, to najlepiej spożytkowany czas w moim życiu."

Młodzież:

"Ośrodek Pępek – dlaczego tak? Bo pępek to centrum, a miejsce spotkań mieści się w śródmieściu? Bo dzieci są często dla rodziców pępkiem świata? A może to miejsce dla tych, którzy 'zapatrzeni we własny pępek' nie zważają na otoczenie? Dla mnie pępek to pępowina – tu odcięłam ją po raz drugi. W momencie urodzenia stajemy się odrębnymi jednostkami, ale tylko fizycznie. Samoświadomość, zaradność i dojrzałość przychodzą dopiero później. To właśnie w Pępku poczułam, że w życiu mimo trudności dam sobie radę, że jestem silna, mądra, decyzyjna, a moje życie zależy tylko i wyłącznie ode mnie. Z małej przestraszonej gąsienicy przeobraziłam się w pięknego motyla, a trzepotem moich skrzydeł chciałabym wskazać drogę innym, chwilowo zagubionym młodym, którzy dopiero wstępują w dorosłe życie. Zapraszam do Pępka!"

"Zajęcia w Pępku pomogły mi zrozumieć i pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby oraz jej wcześniejszym alkoholizmem, chodzi tu o moją mamę. Spotkania w Pępku nauczyły mnie także szacunku do siebie. Były to spotkania, które mnie uczyły i skłaniały do refleksji. Czuję, że moje życie jest teraz lepsze i lżejsze. Zawsze po spotkaniach mam nową świeżą energię i po prostu chce mi się działać w życiu."

"Spotkania były dla mnie momentem dla mojej głowy i uczuć. Podczas spotkań czułam się bezpiecznie, a każde uczucie było ważne. Dzięki spotkaniom nauczyłam się, jak patrzeć, traktować i dbać o moje uczucia. Spotkania nauczyły mnie, że życie z uczuciami jest wspaniałe."

"Ośrodek 'Pępek' zapewnił mi profesjonalną opiekę terapeutyczną. Czuję, że terapia mi pomogła, teraz wiem, że terapia to również rozwój psychiczny i osobowościowy. Mimo że już uporałam się z problemem, z którym trafiłam do ośrodka, chcę i potrzebuję rozwijać się dalej, co znaczy też kontynuować terapię."

"Spotkania w Pępku dały mi bardzo dużo. Najważniejsze jest to, że mam świadomość, że niektóre moje zachowania to jakiś powielany schemat, który coraz rzadziej się dzieje. Poza tym widzę dużo więcej, nauczyłam się sobie odpuszczać, nie muszę ciągle robić 'rzeczy', uczę się stawiać granice. Mam też poczucie, że włożyłam w to dużo pracy i było w tym mnóstwo pomocy. I ogólnie nie byłabym w tym miejscu, gdzie jestem, gdyby nie spotkania."

"Spotkania w Ośrodku pozwoliły mi przepracować swoje problemy i odnaleźć się na nowo. Każde spotkanie było chwilą, kiedy mogłam się skupić na swoich myślach i emocjach, dzięki czemu uświadomiłam sobie, jakie są moje potrzeby i co było źródłem mojego złego samopoczucia. Otrzymałam nieocenioną pomoc w trudnym momencie życia. Poczułam się zrozumiana i wysłuchana, a przede wszystkim zdałam sobie sprawę, że mogę czuć się lepiej i ruszyć dalej."

"Spotkania w Pępku dają mi wyciszenie i uczą spokoju, którego potrzebuję w moim dość nerwowym życiu. Oraz uczą mnie radzenia sobie z lękami i nerwami, które mi towarzyszą na co dzień.